Αυτή την εποχή αναμένουμε με ανυπομονησία την οριστικοποίηση των προδιαγραφών και την εμφάνιση στην αγορά σε περίπου δυο-τρεις μήνες των πρώτων τηλεοράσεων με ικανότητα τρισδιάστατης απεικόνισης, ένα προϊόν που σχετίζεται με τη φωτογραφία έρχεται να εντείνει την περιέργειά μας. Πρόκειται για τη Fujifilm REAL 3D W1, την οποία είχα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω. Αθόρυβα και μάλλον ανεπαίσθητα σε σχέση με αυτό που πρεσβεύει ως concept, η πρόταση της Fujifilm φαντάζει περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Η W1 ενσωματώνει δύο φακούς τοποθετημένους σε απόσταση 77mm μεταξύ τους για να επιτύχει την παράλλαξη της εικόνας που απαιτείται για τη δημιουργία του τρισδιάστατου ειδώλου. Αντίστοιχα, δύο αισθητήρες CCD χρησιμοποιούνται για να δώσουν εικόνες 10 Mpixel ενεργών. Παρατηρήστε ότι οι φακοί της REAL 3D W1 είναι τοποθετημένοι μεταξύ τους σε μεγαλύτερη απόσταση από αυτή που θεωρητικά είναι η απόσταση των ματιών του ανθρώπου και αυτή που θα χρησιμοποιείται στην επαγγελματική βιντεοκάμερα της Panasonic που αναμένεται αργότερα, το φθινόπωρο. Πέρα από τις κατασκευαστικές δυσκολίες που πιθανότατα είχαν να αντιπαρέλθουν οι μηχανικοί της Fujifilm, η τοποθέτηση των φακών σε μεγαλύτερη απόσταση έχει έναν ακόμη λόγο. Όσο πιο απομακρυσμένα είναι τα οπτικά κέντρα των δύο φακών τόσο πιο έντονο είναι το εφέ της τρίτης διάστασης. Η Fujifilm, όμως, έχει πάει ένα βήμα παρακάτω προκειμένου να μεγιστοποιήσει την παράλλαξη μεταξύ των δύο εικόνων και να κάνει εντονότερη την αίσθηση του βάθους της εικόνας. Η W1 υποστηρίζει τη λειτουργία 3D Interval Shooting, η οποία επιτρέπει δύο διαδοχικές λήψεις από διαφορετικά σημεία, έτσι ώστε να μεγιστοποιείται η παράλλαξη και οι εντυπωσιακές λήψεις 3D μακρινών αντικειμένων. Αυτό συμβαίνει διότι όσο πιο απομακρυσμένο είναι το αντικείμενο που εστιάζουμε τόσο πιο δύσκολο είναι να δημιουργηθεί μια «πειστική» τρισδιάστατη εικόνα. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η ενσωμάτωση δύο φακών zoom x3 σε μία ξεκάθαρα consumer μηχανή εξακολουθεί να είναι δύσκολο εγχείρημα, παρά τη χειροκίνητη διόρθωση της παράλλαξης που προσφέρεται από δύο πλήκτρα (+/-) στο πίσω μέρος της μηχανής. Χωρίς αμφιβολία, παρά την καινοτομία που εισάγει η Fujifilm, που τη στιγμή αυτή δείχνει να έχει το πάνω χέρι σε ό,τι αφορά το «φωτογραφικό» 3D, προτείνει ένα concept το οποίο παρουσιάζει μια σειρά από αδύνατα σημεία, τουλάχιστον έτσι όπως φτάνει σε εμάς τους χρήστες σήμερα. Η Fujifilm φαίνεται ότι ανέπτυξε και αναπτύσσει λοιπόν την τρισδιάστατη φωτογραφία μόνη της, χωρίς τη συνεργασία άλλων κατασκευαστών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι τρισδιάστατες εικόνες της W1 να μπορούν να απεικονιστούν ως τέτοιες σε τρεις μόνο συσκευές της Fujifilm. H πρώτη είναι η οθόνη LCD 2,8’’ που διαθέτει η μηχανή, η οποία ικανοποιεί με την απόδοση της, αλλά όχι απολύτως. Η δεύτερη είναι το Photo Frame FinePix REAL V1, της Fujifilm επίσης. Σε αμφότερες τις οθόνες δεν απαιτείται η χρήση γυαλιών για τη θέαση 3D. Η τρίτη είναι οι εκτυπώσεις που κάνει το «3D Print System» που ανακοινώθηκε πριν από μερικές μέρες από την εταιρεία και το οποίο χρησιμοποιεί ειδικά lenticular (φακοειδή) χαρτιά. Αυτή τη στιγμή, γνωστό είναι ότι οι τρισδιάστατες εικόνες που παράγει η W1 δεν θα μπορούν να αναπαραχθούν στις τηλεοράσεις 3D που αναμένονται σε λίγους μήνες, κάτι που θα ήταν δελεαστικό για εμένα, προσωπικά μιλώντας, τουλάχιστον. Αντί αυτού, η Fujifilm φαίνεται ότι προορίζει τον τρισδιάστατο εκτυπωτή της για επαγγελματική χρήση, αναβιώνοντας με αυτό τον τρόπο τα print services που έχουν ατονήσει σήμερα, ως επακόλουθο της σχεδόν ολοκληρωτικής εξαφάνισης των film από τα ράφια των καταστημάτων.
Sony 3D & Monolithic design
Σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Sony, στην οποία ήταν παρόντες δημοσιογράφοι από κάθε είδους μέσα ενημέρωσης, έγινε η παρουσίαση της νέας γκάμας τηλεοράσεων για το 2010. Από τη σχετική παρουσίαση έγινε γνωστό ότι η εταιρεία υιοθετεί μία περισσότερο στοχευμένη ιεράρχηση της γκάμας της με βάση το προφίλ των χρηστών στους οποίους απευθύνεται. Έτσι, η σειρά Presence –(ΝX)– βασίζεται στον ελκυστικό σχεδιασμό και το στιλ, ενώ η Cinematic (ΗΧ) έχει στόχο τον περισσότερο απαιτητικό χρήστη σε επιδόσεις ποιότητας εικόνας και ήχου. Στη κορυφή της γκάμας βρίσκεται η σειρά Signature, που αυτή τη στιγμή περιλαμβάνει τη μοναδική LX900. Όπως ίσως μαντεύετε, πρόκειται για την επερχόμενη τηλεόραση3D της Sony, την οποία είδαμε σε λειτουργία. Όπως, ίσως, μαντεύετε, μπροστά στο demo της LX900, στη διάσταση των 46 ιντσών, είχαν συγκεντρωθεί οι περισσότερο φανατικοί της τεχνολογίας, με το «φανατικοί» να προσδιορίζει όχι μόνο τη σχέση των θεατών με την τεχνολογία, αλλά και το φύλο τους. Θα ξεκινήσω με τις εντυπώσεις μου από τα shutter glasses, η χρήση των οποίων, μαντεύω, ότι είναι ο κυριότερη αιτία που ενδεχομένως να απομακρύνει το όμορφο φύλο από τη φανταστική εμπειρία του 3D. Άδικα βέβαια, καθώς τα shutter glasses της Sony είναι ιδιαίτερα κομψά και άνετα στην εφαρμογή, ίσως ακόμη περισσότερο από αυτά που μας δίνουν στους κινηματογράφους 3D με το σύστημα της Dolby. Επιπλέον, το μέγεθος και η σχεδίαση τους επιτρέπει να φορεθούν «πάνω» από τα γυαλιά μυωπίας (ή ό,τι άλλο) που πιθανόν να φορά ο θεατής. Στον ίδιο χώρο που ήταν τοποθετημένη η LX900 είχαμε την ευκαιρία να έχουμε μία σύντομη, αλλά περιεκτική συνομιλία με τον κ. Guido Huebner, επικεφαλής του τμήματος marketing νέων τεχνολογιών Audio-Video της Sony για την Ευρώπη. Καταρχήν, να σας πω ότι επιβεβαίωσα τη (βάσιμη όπως αποδεικνύεται) υποψία που είχα σχετικά με την απόσταση θέασης από ένα 3D display, το οποίο συνοπτικά περιγράφεται στη φράση «size matters», ήτοι όσο μεγαλύτερο τόσο καλύτερα. Στην ερώτηση περί HDMI 1.4, όπως μου διευκρίνισε ο κ. Huebner, αυτό που έχει ενδιαφέρον για την τρισδιάστατη απεικόνιση είναι μόνο το μεγαλύτερο bandwidth που υποστηρίζει η νέα προδιαγραφή και όχι το σύνολο των χαρακτηριστικών της (Ethernet κ.λπ.). Γι’ αυτόν το λόγο, εξάλλου, είναι δυνατή η αναβάθμιση του PS3 έτσι ώστε να υποστηρίζει σήματα 3D. Αυτό σημαίνει ότι, θεωρητικά τουλάχιστον, όλες οι συσκευές με HDMI 1.3 μπορούν μέσω αναβάθμισης να υποστηρίξουν σήματα 3D. Πριν πανηγυρίσετε να σας πω ότι αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι συσκευές (π.χ. οι ενισχυτές a/v) αναβαθμίζονται. Όπως μας είπε ο κ. Huebner, «για να δούμε 3D, χρειαζόμαστε 3D Ready μηχανήματα σε όλους τους κρίκους της αλυσίδας αναπαραγωγής». Είναι αυτό η τελευταία κουβέντα που θα ακούσει κανείς πριν κληθεί να βάλει το «χέρι στην τσέπη»; Όχι. Διότι όταν έκανα τη σχετική ερώτηση περί προδιαγραφών της εικόνας 3D (frame rates κ.λπ.), ο κ. Huebner ήταν σαφής: «Οριστικές προδιαγραφές δεν υπάρχουν ακόμη (σ.σ. 28/1/10). Ακόμη συζητάμε για το ποιες θα είναι αυτές» για να προσθέσει «σε ό,τι αφορά τα παιχνίδια και τα κάθε είδους τρισδιάστατα γραφικά, η απεικόνιση 3D είναι εύκολη υπόθεση, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις το αρχικό υλικό έχει δημιουργηθεί ως τέτοιο». Για το λόγο αυτό, εξάλλου, η εμπορική διάθεση των 3D displays αναμένεται περί το Μάιο. Εκτός απροόπτου, φυσικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου